. .



Лiцьвiны (лiтвiны, лiтвa) — гicтаpычная нaзвa бeларуcаў у Bялiкім Kняcтвe Лiтoўскім (1240—1795). У якaсьцi нaзвы бeларуcаў шыpaка ўжывaлаcя яшчэ нa пpацягу XIX cтагодзьдзя ды заxоўваeццa ў чаcтковым ужытку ў якаcьцi cаманaзвы вяcковагa жыxapства і цяпеp.




(http://be-x-old.wikipedia.org/wiki/Ліцьвіны)




11/21/12

ДА ЛЯГЕНДЫ АБ 250-ГАДОВЫМ МАНГОЛА-ТАТАРСКІМ ЯРМЕ


Е. Макароўскі

            Аўтар   гэтага   артыкулу   цалкам   аддае   сабе   справаздачу   ў   незвычайнасьці   слова   "лягенда"   у   дачыненьні   да   "татара-мангольскага   ярма".   Але   погляды   аўтара   ў   гэтым   пытаньні,   што   будзе   зразумела   з   далейшага,   не   адпавядаюць   афіцыйна   прынятай   трактоўцы   сапраўднага   гістарычнага   працэсу.   Так,   у   гістарычнай   літаратуры   прынята   лічыць,   што   татара-мангольскае   ярмо   на   Русі   доўжылася   амаль   250   гадоў,   было   вельмі   цяжкім   і   літаральна   высушвала   душу   рускага   народу.

11/18/12

ГРЭКА-КАТАЛІЦКАЯ ЦАРКВА Ў ВКЛ


            Адноўленая еднасьць Царквы была ў выніку Берасьцейскае Вуніі 1596 году, калі Праваслаўная Царква (ПЦ) арганізацыйна аб'ядналася з Каталіцкаю на ўмовах еднасьці пры захаваньні праваслаўнага абраду.

9/10/12

ПАКУЛЬ ЛЕТУВА ДУМАЕ, ПАГОНЯ МОЖА ВЯРНУЦЬ БЕЛАРУСЬ


            Прафэсар    Гістарычнага    факультэту    Віленскага    унівэрсытэту    Альфрэдас    Бумблаўскас    сцьвярджае,    што    пакуль    у    Летуве    вядуць    дыскусіі    аб    больш    шырокім    выкарыстаньні    гістарычнага    сьцягу    з    выяваю    Віціс    (Пагоня),    гэты    знак    можа    вярнуць    Беларусь,    рэжым    якой    ўсё    больш    паварочваецца    ў    бок    спадчыны    Вялікага    Княства    Літоўскага.
            «Вядома»,    -    так    гісторык    адказаў    на    пытаньне    BNS    аб    тым,    ці    можа    неўзабаве    на    гербе    Беларусі    зьявіцца    Віціс.

7/21/12

ТАКОЙ БАЧЫЛІ ЛІТВУ ВЯЛІКІЯ ЛІЦЬВІНЫ


            "Вывесьці    з    заняпаду    наш    Край,    які    я    люблю    называць    Літвою,    ня    зможа    адзін,    нават    вельмі    моцны    чалавек,    але    дынастыя,    якая    будзе    мець    перад    сабою    стратэгічную    мэту    ў    цягу    дзесяцігодзьдзяў."
            — Падчас этна-экспэдыцый па Менскай вобласьці ў 50-я гады мінулага стагодзьдзя адмыслоўцы нашае Акадэміі навук заўважылі, што некаторыя вяскоўцы ўсё яшчэ называюць сябе ліцьвінамі. І гучала гэта зь іх вуснаў натуральна. На Беласточчыне    ліцьвінамі лічыліся тыя, хто "дзекае", што таксама зьяўляецца канкрэтным вызначэньнем. Але гэтым разам, я так разумею, размова ідзе найперш пра духоўныя арыентыры...

4/17/12

Э. АЛЕКСАНДРАВИЧУС: "МЫ–СПАТКАЕМЦЫ АГУЛЬНАЙ СПАДЧЫНЫ ВКЛ"

             Летувіскі гісторык, культуроляг і публіцыст, прафэсар Унівэрсытэту Вітаўта Вялікага ў Коўне, дырэктар Інстытуту летувіскай эміграцыі Эгідзіюс Александравічус у інтэрвію “Радыё Свабода” разважае пра беларуска-летувіскае братэрства й пра падмуркі сьвядомасьці ВКЛ.
             Сяргей Шупа: Беларусы й летувісы часам вядуць гарачыя спрэчкі на гістарычныя тэмы. А сапраўды – што ў гісторыі было “наша” і “ваша”? Што ў гісторыі трэба дзяліць, і наагул ці трэба?

2/26/12

ПЕРАДГІСТОРЫЯ БЕЛАРУСАЎ



Генадзь Семянчук
            Яшчэ   ў   60-х   гадох   мінулага   стагодзьдзя   расейскі   архэёляг   Валянцін   Сядоў   выступіў   з   арыгінальнай   і   даволі   сьмелай   канцэпцыяй   паходжаньня   беларусаў   у   выніку   славяна-балцкага   сымбіёзу   ў   другой   палове   І   тысячагодзьдзя   н.э.   На   падставе   пераважна   архэялягічных,   а   таксама   лінгвістычных   і   этнаграфічных   крыніцаў   В. Сядоў   выразна   паказаў   і   паспрабаваў   абгрунтаваць   ўплывы   балтскага   субстрата   на   фармаваньне   беларускага   этнасу.   Першапачаткова   канцэпцыя   В. Сядова   сустрэла   моцнае   супрацьстаяньне   (хутчэй   па   палітычных   матывах),   асабліва   з   боку   беларускіх   этнографаў,   якіх   падтрымалі   палітыкі.   Рашэньнем   ЦК   КПБ   у   1973   г.   Была   адмененая   нават   навуковая   канфэрэнцыя   па   праблемах   этнагенэзу   беларусаў.

2/5/12

ГРУНВАЛЬД. ПРАВАКАЦЫЯ ВІТАЎТА



Алесь   Пілецкі

            Кожная   гістарычная   падзея   з   часам   абрастае   мітамі.   І чым   больш   часу   мінае,   тым   больш   зьбіраецца   гэных   мітаў.   Часам   рэальныя   факты   саступаюць   ім   месца   ў   падручніках.   Асабліва,   калі   справа   тычыцца   такіх   значных   падзеяў,   як   Грунвальдская   бітва,   якая   адбылася   15   ліпеня   1410   года.   

Папулярныя артыкулы